تکنولوژی

نانوذره جدید برای تصویربرداری طراحی شد

محققان نانوذره‌ای را طراحی کردند که می‌تواند برای تصویربرداری با ذرات نشر پوزیترون استفاده شوند. آنها این ذرات را روی بدن یک موجود زنده با موفقیت آزمایش کردند.

به گزارش خبر 8 به نقل از خبرگزاری ایرنا

مقاله‌ای به تازگی منتشر شده است که در آن پژوهشگران از ردیابی ذرات نشر پوزیترون PEPT (در میدان الکتریکی یکی از ذره‌ها الکترون و دیگری پوزیترون است) در بدن یک موجود زنده استفاده کردند.

فناوری PEPT امکان مکان‌یابی و ردیابی سه‌بعدی یک ذره رادیواکتیو در سیستم‌های بزرگ، متراکم یا مات را می‌دهد، چیزی که با استفاده از روش‌های دیگر دشوار است. این فناوری در حال حاضر برای مطالعه جریان‌ها در سیستم‌های مکانیکی پیچیده مانند موتورهای بزرگ، میکسرهای صنعتی و غیره استفاده می‌شود، اما هنوز برای استفاده در کاربردهای پزشکی به کار گرفته نشده است.

پیش از این،PEPT به دلیل فقدان روش‌هایی برای جداسازی و برچسب‌گذاری رادیویی یک ذره منفرد با ابعاد بسیار کوچک و با رادیواکتیویته کافی، امکان تزریق و شناسایی آن را در یک موجود زنده نداشته است.

در این مطالعه جدید که نتایج آن در نشریه علمی Nature Nanotechnology منتشر شده است، نویسنده اصلی دکتر خوان پلیکو و یک تیم چند رشته‌ای به سرپرستی رافائل تی‌ام‌دی روزالس توانستند یک ذره نانومتری از جنس سیلیس را با رادیواکتیویته کافی سنتز، برچسب گذاری و جداسازی کنند. از این نانوذره هم می‌توان در تصویربرداری استاندارد PET و هم PEPT استفاده کرد.

رافائل تی. د روزالس در این زمینه گفت: هدف ما توسعه بیشتر این یافته‌ها و توسعه ردیاب‌های بهبود یافته PEPT است که به ما امکان می‌دهد تا پتانسیل PEPT را در پزشکی استفاده کنیم.

سایر کاربردهای بالقوه این نانوذرات، شامل استفاده از آنها برای پرتودرمانی یا جراحی با هدایت PEPT با دقت بالا است. علاوه بر این، PEPT در داخل بدن با سلول‌های نشاندار شده رادیویی، امکان ارزیابی حرکت و مهاجرت سلول‌های منفرد و تعامل آنها با رگ‌های خونی و بافت‌ها را فراهم می‌کند. PEPT به شما امکان می‌دهد موقعیت تک‌ذره را در داخل بدن با دقت بالا و در زمان واقعی مشخص کنید.

در روش‌های فعلی تصویربرداری PET، ما میلیاردها یا حتی تریلیون‌ها مولکول نشاندار شده رادیویی را به بیماران تزریق می‌کنیم و تصاویر به‌دست‌آمده نشان‌دهنده توزیع متوسط آنها پس از یک دوره زمانی، معمولاً ۱۰ تا ۳۰ دقیقه است.

کاربردهای بالینی آینده این فناوری ممکن است شامل تجزیه و تحلیل دقیق جریان خون و گرادیان فشار در جاهایی مانند تومورها یا ضایعات عروقی باشد، جایی که جریان خون غیرطبیعی است، که می‌تواند برای هدایت گزینه‌های درمانی برای بیماران استفاده شود.

مشاهده بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا